BISMARCK, Dakota Północna (AP) – Panel w Północnej Dakocie rozważy w czwartek, czy zatwierdzić pozwolenia na podziemne składowanie setek…
BISMARCK, Dakota Północna (AP) – Panel w Północnej Dakocie rozważy w czwartek, czy zatwierdzić pozwolenia na magazyn podziemny setek milionów ton metrycznych dwutlenku węgla, który proponowany rurociąg miałby transportować z zakładów produkujących etanol na całym Środkowym Zachodzie.
Zgoda wydanej przez trzyosobową Komisję Przemysłową pod przewodnictwem gubernatora byłaby kolejnym zwycięstwem kontrowersyjnego projektu Summit Carbon Solutions, chociaż prawdopodobne są dalsze skargi sądowe. W zeszłym miesiącu spółka zyskała zgodę na trasę do Północnej Dakotyi organy regulacyjne stanu Iowa również to zrobiły uzyskał warunkową zgodę.
Również w czwartek organy regulacyjne Minnesoty miały rozważyć zatwierdzenie a Odcinek projektu o długości 28 mil projektu.
Rurociąg Summit o długości 2500 mil i wart 8 miliardów dolarów transportowałby powodujące ocieplenie planety emisje CO2 z 57 fabryk etanolu w Północnej Dakocie, Południowej Dakocie, Iowa, Minnesocie i Nebrasce przeznaczonych do podziemnego składowania w środkowej Dakocie Północnej.
Republikański gubernator Północnej Dakoty Douga Burguma przewodniczy Komisji Przemysłu, w skład której wchodzą prokurator generalny stanu i komisarz ds. rolnictwa i nadzoruje różnorodne tematy związane z energią i przedsiębiorstwami państwowymi.
Burgum należy do prezydenta-elekta Donalda Trumpa wybór na Sekretarza Spraw Wewnętrznych i poprowadzić nowe Krajowa Rada Energetyczna. Burgum wspiera projekt Summit i często reklamował podziemne składowanie dwutlenku węgla w Północnej Dakocie jako „geologiczny jackpot”. W 2021 r. postawił sobie za cel, aby do 2030 r. trzeci kraj produkujący ropę stał się neutralny pod względem emisji dwutlenku węgla. Jego kadencja kończy się w sobotę.
Summit złożył wniosek o pozwolenia na budowę trzech obiektów magazynowych, które będą w stanie pomieścić łącznie, szacunkowo, maksymalnie 352 miliony ton metrycznych CO2 w ciągu 20 lat. Jak wynika z arkusza informacyjnego, rurociąg miałby transportować do 18 milionów ton metrycznych CO2 rocznie i wprowadzać go na głębokość około 1,6 km pod ziemię.
Dokumenty Summit szczegółowo opisują plan odwiertu, obejmujący budynek pomp/mierników, stacje wykrywania gazu, zawory wlotowe i awaryjny zawór odcinający.
Dwutlenek węgla będzie przemieszczał się rurociągiem pod ciśnieniem i będzie wstrzykiwany głęboko pod ziemię do formacji skalnej.
Jessie Stolark, która kieruje grupą obejmującą Summit i wspierającą projekt, powiedziała, że przemysł naftowy od dawna korzysta z podobnej technologii.
„Wiemy, że można to zrobić bezpiecznie, chroniąc zdrowie ludzkie i podziemne źródła wody pitnej” – powiedział Stolark, dyrektor wykonawczy Koalicji na rzecz wychwytywania dwutlenku węgla.
Projekt Summita wzbudził gniew właściciele ziemscy po regionie. Sprzeciwiają się potencjalnemu przejęciu ich majątku na rzecz rurociągu i obawiają się, że: pęknięcie rury uwalniając chmurę ciężkich, niebezpieczny gaz nad ziemią.
Grupa właścicieli gruntów w Północnej Dakocie kwestionuje prawo własności dotyczące podziemnego składowania, a prawnik Derrick Braaten powiedział, że prawdopodobnie zakwestionuje wydanie pozwoleń na plany składowania.
„Właściciele gruntów, z którymi pracuję, niekoniecznie są przeciwni samej sekwestracji dwutlenku węgla” – powiedział Braaten. „Sprzeciwiają się pomysłowi, jakoby prywatna firma mogła wejść i korzystać z ich własności bez konieczności negocjowania z nimi lub płacenia im jedynie odszkodowania za zabranie ich prywatnej własności i korzystanie z niej”.
Projekty wychwytywania dwutlenku węgla, takie jak Summit, kwalifikują się do lukratywnych federalnych ulg podatkowych, których celem jest zachęcanie do czystszego spalania etanolu i potencjalnie skutkować wytwarzaniem etanolu na bazie kukurydzy rafinowany na paliwo do silników odrzutowych.
Niektórzy przeciwnicy twierdzą, że ilość gazów cieplarnianych zatrzymanych w tym procesie nie miałaby większego znaczenia i mogłaby skłonić rolników do zwiększenia uprawy kukurydzy pomimo obaw związanych z ochroną środowiska.
Oczekiwano, że w Minnesocie organy regulacyjne ds. użyteczności publicznej zadecydują w czwartek, czy udzielić pozwolenia na trasę dla niewielkiej części całego projektu, czyli 45-kilometrowego odcinka, który miałby połączyć fabrykę etanolu w Fergus Falls z szerszą siecią Summit.
Sędzia prawa administracyjnego, który przeprowadził rozprawy, zalecił w listopadzie, aby Komisja Gospodarki Komunalnej udzielić pozwolenia, twierdząc, że panel nie ma uprawnień prawnych do jego odrzucenia. Sędzia stwierdził, że wpływ segmentu Minnesoty na środowisko będzie minimalny, że przegląd środowiskowy spełnił wymogi prawne i zauważył, że firma Summit uzyskała zgody właścicieli gruntów wzdłuż większości zalecanej trasy. Pracownicy Komisji, Departament Handlu stanu i przedstawiciele Summit w dużej mierze zgodzili się z tymi ustaleniami.
Grupy ekologiczne sprzeciwiające się projektowi kwestionują ustalenie sędziego, że projekt przyniesie korzyści netto dla środowiska.
Oprócz Dakoty Północnej firma Summit posiada pozwolenie od Iowa na swoją trasę, ale organy regulacyjne tego stanu wymagały od firmy uzyskania zezwoleń na trasy w Dakocie Północnej i podziemne magazyny w Dakocie Północnej, zanim będzie mogła rozpocząć budowę. Zatwierdzenie Komisji Utilities Iowa wywołało procesy sądowe związane z projektem.
W zeszłym roku organy regulacyjne z Południowej Dakoty odrzucił wniosek Summita. W zeszłym miesiącu spółka złożyła kolejny wniosek o wydanie pozwolenia.
W Nebrasce, gdzie nie istnieje stanowy proces regulacyjny dotyczący rurociągów CO2, Summit współpracuje z poszczególnymi hrabstwami nad postępem swojego projektu. Co najmniej jedno hrabstwo odmówiło pozwolenia.
___
Karnowski relacjonował z Minneapolis.
Prawa autorskie © 2024 Associated Press. Wszelkie prawa zastrzeżone. Materiał ten nie może być publikowany, emitowany, pisany ani redystrybuowany.
