CHICAGO — Hot dog w stylu chicagowskim to kulturowy element Wietrznego Miasta, a wyjątkowe połączenie składników umożliwia wgląd w bogatą i różnorodną historię miasta.
Według Wiedeńska wołowinaW środku gotowanej na parze bułki makowej psa w stylu chicagowskim znajduje się hot dog z wołowiny z musztardą, dodatkiem zielonej marynaty, białą cebulą, marynowaną papryką sportową, plasterkami pomidora, włócznią z marynowanym koprem i szczyptą soli selera.
Ale dlaczego ten ostatni składnik, sól selerowa, zajmuje specjalne miejsce na bułce?
Bruce Kraig, historyk żywności, emerytowany profesor historii na Uniwersytecie Roosevelta w Chicago i autor „Hot Dog: historia globalna” dało pewien wgląd w to, w jaki sposób sól selerowa znalazła się w mieszance.
Hot-dogi w Chicago
Według Kraiga nowoczesny hot dog w stylu chicagowskim jest efektem ponad stu lat zmian.
Historia hot dogów w Chicago sięga lat pięćdziesiątych XIX wieku, kiedy niemieccy imigranci zaczęli sprowadzać do kraju kiełbaski.
Wkrótce po przybyciu do Stanów Zjednoczonych kiełbaski trafiły na bułki.
„W Stanach zaczęto je dodawać do bułek bardzo wcześnie, prawdopodobnie w latach 70. i 80. XIX wieku, więc otrzymujesz mięso i węglowodany w jednym” – powiedział Kraig.
Ale kiełbasy, które miały również regionalne nazwy, takie jak frankfurterki lub parówki, zyskały nazwę „hot dog” dopiero około 1890 roku.
Hot dogi, które zapewniały ludziom tani i wygodny posiłek, zyskiwały na popularności aż do XX wieku, kiedy jeszcze ważniejsza stała się rozsądna cena.
„W czasie Wielkiego Kryzysu nakarmiono mnóstwo ludzi, bo to wciąż był grosz, a może grosz, a podczas Wielkiego Kryzysu było to naprawdę mnóstwo pieniędzy” – powiedział Kraig.
W latach dwudziestych XX wieku tradycyjne hot dogi w stylu chicagowskim zaczęły się łączyć, gdy konkurujący ze sobą sprzedawcy żywności na Maxwell Street zaczęli dodawać więcej składników do swoich hot dogów, starając się zwiększyć wartość swojego dania, powiedział Kraig.
Konkurencja na Maxwell Street była silna, ponieważ włoscy i greccy sprzedawcy żywności siedzieli obok sprzedawców hot dogów w okolicy. Kawałek po kawałku, hot dog w stylu Chicago, powstawał dzięki dodawaniu przez sprzedawców wielu składników, które obecnie są uwielbiane przez wielu.
Jednak według Kraiga, chociaż chicagowski hot dog w stylu „ogrodu w bułce” istniał w pewnym charakterze przed II wojną światową, pies depresyjnyktóry jest doprawiony musztardą, cebulą, marynowaną papryką i czasami piccalilli, wczesna wersja przysmaku, był stylem hot doga, którym cieszyło się wielu przed wojną, a później pojawiły się nowoczesne, w pełni naładowane psy w stylu Chicago.
Po drugiej wojnie światowej firma Vienna Beef rozpoczęła sprzedaż hot dogów w stylu chicagowskim, pomagając w zakładaniu stoisk z hot dogami w okresie powojennym oraz używając znaków i ikonografii do promowania wizerunków kultowego dania.
Historia selera w Chicago
Seler to roślina śródziemnomorska, która została udomowiona we Włoszech w XVII wieku, a po raz pierwszy została użyta w żywności we Francji w 1623 roku.
Seler rosnący na terenach podmokłych został sprowadzony do Stanów Zjednoczonych w XVIII wieku i zyskał na popularności.
„W miarę upływu czasu, w XIX wieku, uprawiano coraz więcej selera, który stał się towarem” – powiedział Kraig.
Chicago, które zostało zbudowane na bagnistych terenach bagiennych, okazało się idealnym miejscem do uprawy selera, a niemieccy i belgijscy imigranci wkrótce zaczęli uprawiać seler w Lincoln Park i Lakeview do tego stopnia, że dzielnice te zaczęto nazywać „światowa stolica selera” pod koniec XIX wieku.
W tym samym okresie seler stał się znany jako zdrowa żywność, ponieważ zyskało na znaczeniu przekonanie, że żucie jest zdrową praktyką.
„Pod koniec XIX w. [celery] podawano w takiej postaci, w jakiej je się obecnie znajduje, na surowo ze sznurkami, a prawidłowe przeżuwanie zajmuje dużo czasu, a pod koniec XIX wieku uważano, że żucie jest bardzo pomocne” – powiedział Kraig.
Seler sól i hot dog w stylu chicagowskim
Według Kraiga, ponieważ ludzie nie zawsze mieli dostęp do tego popularnego warzywa, sól selerowa stanowiła łatwy sposób na rozprzestrzenienie smaku, gdy nie było go w pobliżu.
„Sól selera wynaleziono w Cincinnati około 1872 roku, powiedział Kraig. „To był korzeń, zmiksowany i wysuszony, a następnie zmieszany z solą”.
Standaryzowana wersja soli sezonowanej, która zawierała nasiona selera i sól, została ostatecznie opatentowana w 1936 roku.
„Sól selera z lat 70. XIX wieku można znaleźć w wielu przepisach, książkach kucharskich i gazetach” – powiedział Kraig.
Kraig powiedział, że gazety z około 1900 roku przedstawiające sól sezonową opisują ją jako „ożywiającą” potrawę.
Według Kraiga do konserwowania pomidorów często używa się soli selera, ponieważ dobrze komponują się ze sobą, co według Kraiga może być sekretem tego, co sprawia, że pies w stylu chicagowskim jest tak dobry.
„Podkręca smak pomidorów, zwłaszcza jeśli nie masz świeżych pomidorów” – powiedział Kraig. „To może być sekret tego, co sprawia, że hot dogi z Chicago są dobre, jeśli do pomidorów doda się sól selerową”.
Kraig powiedział, że nie jest jasne, kiedy dokładnie sól selerowa znalazła się w hot dogach w stylu chicagowskim, ale biorąc pod uwagę długą historię selera w mieście oraz popularność tego warzywa w okresie, gdy pies w stylu chicagowskim przechodził wielkie zmiany, przyprawa została prawdopodobnie użyta, aby ożywić kultowe danie.
„To powszechnie dostępna przyprawa poprawiająca smak i prawdopodobnie tak właśnie trafiła do hot dogów w Chicago” – powiedział Kraig. Ktoś, nie wiem kto, zdecydował się gdzieś tego spróbować, a ponieważ wszyscy sprzedawcy rozmawiają ze sobą i znają się, a wieści się rozchodzą, sposobem, w jaki żywność utrwala się w kulturalnym sercu społeczności, jest poczta pantoflowa krąży. A kiedy jedna osoba spróbuje tego i przyciągnie klientów, wszyscy to zrobią.
