(NEXSTAR) – W czwarty czwartek listopada dla większości Amerykanów przypada Święto Dziękczynienia. Ale dla niektórych jest to „Dzień żałoby narodowej”.
Narodowy Dzień Żałoby (nie mylić z innymi wydarzeniami upamiętniającymi wydarzenia obserwowane w następstwie znaczących tragedii lub śmierci przywódców politycznych) to coroczne wydarzenie protestacyjne obserwowane przez rdzennych Amerykanów z północnego wschodu. Organizowany w Święto Dziękczynienia, jego celem jest podniesienie świadomości na temat prawdziwych początków Święta Dziękczynienia i wpływu europejskich osadników na plemiona indiańskie i ich sposób życia.
„To dzień pamięci i duchowego połączenia, a także protestu przeciwko rasizmowi i uciskowi, których w dalszym ciągu doświadczają rdzenni mieszkańcy na całym świecie” – wyjaśnia Indianie amerykańscy z Nowej Anglii (UAINE), grupa aktywistów, która jest gospodarzem corocznego protestu w Plymouth w stanie Massachusetts.
Początki Narodowego Dnia Żałoby sięgają roku 1970, kiedy Wamsutta Frank James z plemienia Wampanoag został zaproszony do przemawiania na wydarzeniu z okazji Święta Dziękczynienia zorganizowanym przez przywódców Massachusetts. Jednak po zapoznaniu się z przemówieniem Jamesa organizatorzy wydarzenia nie pozwolił Frankowi mówić, jak wyjaśnili UNAINE i Muzeum Pilgrim Hall w Plymouth.
„Okazało się, że poglądy Franka Jamesa – oparte bardziej na historii niż na mitologii – nie były tym, co chcieli usłyszeć potomkowie Pielgrzymów” – pisze UAINE na swojej stronie internetowej.
W jego przemówienie, James podzielił się historią relacji między plemieniem Wampanoag a wczesnymi europejskimi odkrywcami i osadnikami, aczkolwiek z perspektywy rdzennej ludności. Powiedział także, że „błędem” Wampanoagów było powitanie osadników z plantacji Plymouth, nazywając to „początkiem końca” wolności swojego ludu, a w wielu przypadkach także życia.
„Spotkały się dwie wyraźnie różne kultury. Jedna myśl, że muszą kontrolować życie; drugi wierzył, że życiem należy się cieszyć, bo tak postanowiła natura. Pamiętajmy, Hindus jest i był takim samym człowiekiem jak biały człowiek” – czytamy w fragmencie przemówienie które James planował dostarczyć.
W ostatnich dziesięcioleciach Amerykanie i rząd USA uznały bardziej problematyczną wersję wydarzeń związanych z interakcjami między tubylcami i osadnikami w Plymouth. Na przykład Boston teraz oficjalnie uznaje 28 listopada jako Narodowy Dzień Żałoby, w niedawnym komunikacie prasowym napisano, że „wieki przemocy, przesiedleń i ucisku wyrządziły trwałe szkody, które do dziś wywierają wpływ na społeczności tubylcze”.
W 2021 roku, w 400. rocznicę pierwszego „Święta Dziękczynienia”, Muzeum Archiwów Narodowych wystawiło także wystawa aby rozwiać „wiele założeń na temat festiwalu w Plymouth i jego związku z tradycjami Święta Dziękczynienia”, które „opierają się bardziej na fikcji niż na faktach”. Wystawa ta badała to, co Archiwa określiły jako „krótkotrwały” pokój, który Wampanoag i Pielgrzymi ustanowili (bardziej w formie strategicznego partnerstwa niż przyjaźni), zanim ci pierwsi zostali wypędzeni ze swojej ziemi.
Dziś UAINE kontynuuje swój cel, jakim jest przybliżanie początków Święta Dziękczynienia poprzez wiece i marsze na nabrzeżu Plymouth. Grupa sugeruje również, aby ci, którzy nie mogą przybyć, wsparli ich wysiłki poprzez: włączanie „chwili pouczających” do własnych obchodów Święta Dziękczynienia, przedstawienie innego punktu widzenia na temat utrwalonych od dawna przekonań na temat święta.
„Według tej mitologii przybyli pielgrzymi, rdzenni mieszkańcy nakarmili ich i powitali, Indianie natychmiast zeszli na dalszy plan i wszyscy żyli długo i szczęśliwie” – pisze UAINE.
„Prawda stanowi ostry kontrast z tą mitologią”.
