BATAVIA, Illinois — W końcu zidentyfikowano ludzkie szczątki znalezione w ścianie domu na dalekich zachodnich przedmieściach pod koniec lat 70. XX wieku.
Według koronera hrabstwa Kane, Roberta Russella, szczątki odkryły w listopadzie 1978 roku małżeństwo, które remontowało swój dom pod adresem 230 East Wilson Avenue w Batavii.
Podczas przebudowy para znalazła w ścianie domu kość, którą uznali za kość szczęki, i skontaktowała się z policją. Po dalszym dochodzeniu funkcjonariusze policji z Batavii znaleźli również częściową czaszkę, która utknęła w ścianie.
Po odkryciu i uznaniu kości za materiał dowodowy wysłano je do Wydziału Antropologii Uniwersytetu Północnego Illinois, który potwierdził, że są to istoty ludzkie.
Koroner powiedział wówczas, że urzędnicy z wydziału antropologii byli w stanie ustalić na podstawie badań, że czaszka mogła należeć do kobiety, która w chwili śmierci miała około 20 lat i że była ona znacznie starsza niż w chwili odkrycia. .
Sprawa została wyjaśniona w 1979 r. i władze ostatecznie wysłały czaszkę do Muzeum Batavia Depot, gdzie została ponownie odkryta przez kierowników muzeum podczas audytu inwentarza w marcu 2021 r.
Według władz po ponownym odkryciu czaszki przekazano ją do biura koronera hrabstwa Kane, a dochodzenie było kontynuowane.
Koroner hrabstwa Kane przydzielił sprawę swojemu wydziałowi ds. zimnych spraw, któremu udało się nawiązać kontakt z Othram Laboratories w Teksasie, laboratorium kryminalistycznym zajmującym się sekwencjonowaniem dla organów ścigania, które mogło przeprowadzić proces zwany kryminalistyczną genetyką dochodzeniową (FIGG).
Do września 2023 r. załodze Othram udało się uzyskać profil DNA ze szczątków i rozpoczęto kampanię crowdfundingową, aby pomóc w sfinansowaniu tego procesu. W ramach zbiórki zebrano 7500 dolarów od osób, które chciały zobaczyć rozwiązanie zagadki.
Do lutego 2024 r., po udanej kampanii crowdfundingowej, biuro koronera otrzymało raport od Othrama wskazujący, że profil DNA był zgodny, co ujawniało, że według nich czaszka należała do Esther Granger z Merriville w stanie Indiana.
Po kilku miesiącach poszukiwań żyjącego krewnego Granger funkcjonariuszowi hrabstwa Kane udało się nawiązać kontakt z jej podejrzanym drugim prawnukiem, Waynem Svilarem.
Dalsze badania potwierdziły, że Svilar był w rzeczywistości drugim prawnukiem Granger, co potwierdziło tożsamość czaszki.
Władze podały, że przypuszcza się, że Granger miała 17 lat, gdy zmarła w Merryville w stanie Indiana w 1866 roku. Uważa się ponadto, że zmarła w wyniku komplikacji podczas porodu.
„Dzięki uporczywemu dochodzeniu i zastosowaniu nowoczesnej technologii DNA w końcu udało nam się nadać imię czaszce znalezionej wiele dekad temu” – powiedział Russell. „Ta osoba odzyskała swoją tożsamość”.
Nie jest jasne, w jaki sposób szczątki Granger znalazły się w domu Batavii, ale Russell wysunął teorię, że mogła paść ofiarą napadu na grób lub lekarz mógł kupić jej zwłoki do badań.
„Alternatywnie lekarze w okresie jej śmierci desperacko chcieli dowiedzieć się więcej o anatomii człowieka, aby czasami płacić za świeże zwłoki. Praktykę tę udokumentowało Muzeum Historii St. Charles, które odwołał się do głośnego przypadku z XIX wieku, w którym napad na grób doprowadził do zamieszek i śmierci lekarza” – powiedział Russell.
Władze podały, że zapisy pochówku wskazują, że Granger została pierwotnie pochowana w hrabstwie Lake w stanie Indiana.
Po pozytywnej identyfikacji szczątki Granger zostały ponownie pochowane w niszy kolumbarium podarowanej przez miasto Batavia na cmentarzu West Batavia podczas prywatnej ceremonii, w której uczestniczyli biuro koronera, funkcjonariusze policji w Batavii i potomek.
„Ten pomnik wreszcie, po półtora wieku, nada zmarłej godność i uhonoruje jej życie. Przez dziesięciolecia tożsamość tej osoby była nieznana. W przeszłości wiele osób pracowało nad identyfikacją szczątków, jednak ich wysiłki zakończyły się niepowodzeniem. Teraz, kilkadziesiąt lat później, dzięki niestrudzonej pracy zgromadzonych tutaj dzisiaj, postępowi nauki i technologii oraz Bożej interwencji, możemy śmiało powiedzieć, że Jane Doe to Esther Granger” – powiedział Russell podczas swojej pochwały.
Według biura koronera szczątki Granger są najstarszymi, jakie Othram zidentyfikował do tej pory.
