Karolina Południowa wykonuje egzekucję na Richardzie Moore’u pomimo szeroko popieranego apelu o złagodzenie wyroku dożywotniego

KOLUMBIA, SC (AP) – Karolina Południowa Richarda Moore’a w piątek na śmierć przez śmiertelny zastrzyk za śmiertelne postrzelenie sprzedawcy w sklepie spożywczym w 1999 r., pomimo szerokiego apelu o litość ze strony stron, w skład których wchodziło trzech przysięgłych i sędzia z jego procesu, były dyrektor więzienia, pastorzy i członkowie jego rodziny.

O godzinie 18:24 stwierdzono zgon 59-letniego Moore’a

Moore został skazany za zabicie Jamesa Mahoneya, urzędnika ze Spartanburga, we wrześniu 1999 r. i dwa lata później skazany na śmierć. Moore wszedł do sklepu nieuzbrojony, odebrał ofierze pistolet, gdy był wycelowany w niego, i śmiertelnie postrzelił go w klatkę piersiową, podczas gdy ofiara strzeliła mu drugim pistoletem w ramię.

Prawnicy Moore’a zwrócili się do republikańskiego gubernatora Henry’ego McMastera o zmniejszenie jego wyroku do dożywocia bez możliwości wcześniejszego zwolnienia ze względu na jego nieskazitelną przeszłość więzienną i chęć bycia mentorem dla innych więźniów. Powiedzieli również, że niesprawiedliwe byłoby wykonanie wyroku śmierci na kimś w ramach czegoś, co można uznać za samoobronę, oraz niesprawiedliwe, że Moore, który był czarnym mężczyzną, był jedynym więźniem stanowym skazanym na karę śmierci skazanym przez ławę przysięgłych, w którym nie było Afroamerykanów.

Ale McMaster odmówił ułaskawienia. W piśmie nie podał powodu, ale oświadczył, że zapoznał się ze wszystkimi dokumentami przedstawionymi przez prawników Moore’a i rozmawiał z rodziną ofiary.

Żaden gubernator Karoliny Południowej nie złagodził kary śmierci, a w tym stanie przeprowadzono już 45 egzekucji, odkąd Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych zezwolił stanom na jej wznowienie prawie 50 lat temu.

W przeciwieństwie do poprzednich egzekucji, kiedy przybyli świadkowie mediów, kurtyna komory śmierci była otwarta. Ostatnie słowa Moore’a przeczytała już Lindsey Vann, jego prawniczka z 10-letnim stażem.

Moore miał zamknięte oczy i głowę skierowaną w stronę sufitu. Pracownik więzienia ogłosił, że egzekucja może rozpocząć się o 18:01. Moore przez następną minutę wziął kilka głębokich oddechów, które brzmiały jak chrapanie. Potem wziął kilka płytkich oddechów, aż do około 6:04, kiedy oddech ustał. Moore nie okazywał żadnych wyraźnych oznak dyskomfortu.

Vann płakał, gdy pracownik oznajmił, że można rozpocząć egzekucję. Ściskała modlitewną bransoletkę z krzyżem. Obok niej siedział doradca duchowy, z rękami na kolanach, dłońmi skierowanymi do góry.

Obecnych było także dwóch członków rodziny ofiar oraz radca prawny Barry Barnette, który należał do zespołu prokuratorskiego, który skazał Moore’a. Wszyscy przyglądali się ze stoickim spokojem.

Później rzeczniczka więzienia Chrysti Shain przeczytała jego ostatnie słowa na konferencji prasowej.

„Rodzinie pana Jamesa Mahoneya bardzo przepraszam za ból i smutek, jakie wam wszystkim sprawiłem” – powiedział. „Moim dzieciom i wnuczkom: kocham was i jestem z was bardzo dumny. Dziękuję za radość, którą wniosłaś do mojego życia. Dziękuję całej mojej rodzinie i przyjaciołom, nowym i starym, za miłość i wsparcie”.

Jego ostatnim posiłkiem był średnio ugotowany stek, smażony sum i krewetki, ziemniaki zapiekane, zielony groszek, brokuły z serem, ciasto ze słodkich ziemniaków, niemieckie ciasto czekoladowe i sok winogronowy.

Trzej przysięgli, którzy w 2001 roku skazali Moore’a na śmierć, w tym jeden, który napisał w piątek: wysłane listy prosząc McMastera o zmianę wyroku na dożywocie bez możliwości wcześniejszego zwolnienia. Dołączyli do nich były dyrektor więzienia stanowego, sędzia procesowy Moore’a, jego syn i córka, pół tuzina przyjaciół z dzieciństwa i kilku pastorów.

Wszyscy twierdzili, że Moore (59 l.) był zmienionym człowiekiem, który kochał Boga, kochał swoje nowe wnuki najlepiej jak potrafił, pomagał strażnikom zachować spokój i był mentorem dla innych więźniów po tym, jak uzależnienie od narkotyków zaćmiło jego osąd i doprowadziło do strzelaniny, w której Mahoney według informacji, został zabity prośbę o ułaskawienie.

„Nie stanowił dla nikogo zagrożenia, a państwo wyeliminowało wzorowy przykład reform i rehabilitacji” – stwierdziła w oświadczeniu kancelaria prawnicza Justice 360, która reprezentowała Moore’a. „Zabijając Richarda, państwo stworzyło także więcej ofiar. Dzieci Richarda nie mają teraz ojca, a jego wnuki będą musiały dorastać bez swojego „pa pa”.

Moore miał wcześniej dwa terminy realizacji przesunięte w miarę jak państwo uporało się z kwestiami, które spowodowały 13-letnią przerwę w wykonywaniu kary śmierci, w tym z odmową firm sprzedaży państwowym leków zawierających śmiertelne zastrzyki, co przeszkodę rozwiązano poprzez przyjęcie ustawy o tajemnicy.

Moore jest drugi więzień stracony w Południowej Karolinie od czasu wznowienia egzekucji. Czterech kolejnych nie ma już możliwości apelacji, a stan wydaje się gotowy skazać ich na śmierć pięciotygodniowych odstępach przez wiosnę. Obecnie w celach śmierci oczekuje 30 osób.

Gubernator powiedział przed egzekucją, że dokładnie przejrzy wszystko, co nadesłali prawnicy Moore’a i, jak to zwykle bywa, zaczeka kilka minut, zanim rozpocznie się egzekucja i ogłosi swoją decyzję po zapoznaniu się z informacją, że wszystkie odwołania zostały zakończone.

„Łaskawość jest sprawą łaski, sprawą miłosierdzia. Nie ma standardu. Nie ma na to żadnego prawdziwego prawa” – powiedział w czwartek dziennikarzom McMaster.

Prokuratorzy i krewni Mahoneya nie wypowiadali się publicznie w tygodniach poprzedzających egzekucję ani później. W przeszłości członkowie rodziny mówili, że bardzo cierpieli i chcieli, aby sprawiedliwości stało się zadość.

Prawnicy Moore’a powiedzieli, że jego pierwotni prawnicy nie przeanalizowali dokładnie miejsca zbrodni i pozostawili bezsporne twierdzenie prokuratorów, że Moore, który wszedł do sklepu nieuzbrojony, strzelił do klienta i że od początku jego zamiarem był rabunek.

Według ich relacji sprzedawca wycelował w Moore’a po tym, jak obaj się pokłócili, ponieważ brakowało mu 12 centów na to, co chciał kupić.

Moore powiedział, że wyrwał Mahoneyowi pistolet z ręki, a sprzedawca wyciągnął drugą broń. Moore został postrzelony w ramię i oddał strzał, uderzając Mahoneya w klatkę piersiową. Następnie Moore wszedł za ladę i ukradł około 1400 dolarów.

Obecni prawnicy Moore’a twierdzą, że nikt inny skazany na karę śmierci w Karolinie Południowej nie rozpoczął zbrodni bez broni i bez zamiaru zabijania.

Jon Ozmint, były prokurator, który był dyrektorem Departamentu Więziennictwa Karoliny Południowej w latach 2003–2011 i który dodał swój głos do tych, którzy domagali się ułaskawienia, powiedział, że sprawa Moore’a nie była najgorszym z najgorszych rodzajów przestępstw, jakie zwykle sprawa kary śmierci.

Jest mnóstwo osób, które nie zostały skazane na śmierć, ale popełniły znacznie bardziej haniebne zbrodnie, stwierdził Ozmint, powołując się na przykład Todda Kohlheppaktóry został skazany na dożywocie po przyznaniu się do zabicia siedmiu osób, w tym kobiety, którą zgwałcił i torturował przez wiele dni.

Prawnicy Moore’a, który jest czarnym mężczyzną, również stwierdzili, że jego proces nie był sprawiedliwy. W jury nie było Afroamerykanów, mimo że 20% mieszkańców hrabstwa Spartanburg było rasy czarnej.

„Ta egzekucja podkreśla wady systemu kary śmierci w Karolinie Południowej. To, kto zostanie stracony, a komu pozwolono przeżyć resztę życia w więzieniu, wydaje się zależeć jedynie od przypadku, rasy lub statusu. To niedopuszczalne, że nasze państwo wymierza najwyższą karę w tak przypadkowy sposób” – stwierdził Justice 360.

Prawa autorskie © 2024 Associated Press. Wszelkie prawa zastrzeżone. Materiał ten nie może być publikowany, emitowany, pisany ani redystrybuowany.