„Córki” Netflixa kryją się za murami więzienia, aby tańczyć między tatusiem a córką

Podczas gdy wyborcy branży filmów dokumentalnych Oscara zaznaczają swoje karty do głosowania, jedną z funkcji, które biorą pod uwagę, jest wielokrotnie nagradzany Netflixa film Córkikinowe przeżycie, które od czasu debiutu na Sundance głęboko poruszyło widzów.

Film w reżyserii Angeli Patton I Natalia Rae opowiada historię tańca tatusia i córki, podczas którego osadzeni w więzieniach mężczyźni z okolic Waszyngtonu mają zbyt rzadką okazję do interakcji z córkami w chwili pełnej miłości i uzdrawiania.

„To był pomysł 12-letniej dziewczynki, która chciała nawiązać kontakt z ojcem” – Rae powiedziała nam w Sundance. „To po prostu bardzo poruszająca historia o więziach rodzinnych”.

Jedna z córek biorących udział w filmie, Aubrey Smith, przyjechała do Sundance na światową premierę. „Kiedy obejrzałam film dokumentalny i spojrzałam na taniec, zdałam sobie sprawę, jak wiele dla mnie znaczyło to, że mogłam dotknąć mojego ojca i zobaczyć go, ponieważ teraz nie widuję go często, ponieważ jest daleko” – powiedziała. powiedział. „Fakt, że mogłam z nim zatańczyć, to tylko wspomnienie, które zatrzymam na zawsze”.

Współreżyser Patton jest założycielką Camp Diva Leadership Academy i dyrektorem generalnym Girls For a Change. Dzięki swojej aktywizacji dowiedziała się o głębokiej potrzebie dziewcząt takich jak Aubrey, aby pozostać emocjonalnie i fizycznie połączonymi z ojcami odbywającymi karę pozbawienia wolności.

„Dziewczęta i ich rodziny powiedziały nam konkretnie, że dziewczęta i tatusiowie muszą się dotykać” – powiedziała Patton podczas niedawnego wydarzenia Międzynarodowy Festiwal Dokumentalny w Amsterdamiegdzie ona i inna reżyserka Rae przybyły, aby wesprzeć film. „Jak to jest, gdy odsiadujesz karę, nadal utrzymywać kontakt i móc rodzić od środka?”

Amsterdam był ostatnim przystankiem na światowej trasie, która się odbyła Córki na Hot Docs w Toronto, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Melbourne w Australii, Sheffield DocFest w Wielkiej Brytanii i wiele festiwali w USA, w tym DC/DOX i Martha’s Vineyard African American Film Festival w Massachusetts. Przyjęcie filmu na tym ostatnim festiwalu szczególnie poruszyło Pattona.

„Odpowiedź, którą otrzymałem od publiczności, była dla mnie naprawdę wzruszająca, ponieważ wcześniej było więcej białych widzów [for the film] – i szczęśliwi, że na nich to również miało wpływ. To film, który powinien poruszyć każdego, prawda? Ponieważ to historia miłosna” – powiedział Patton. „Ale kiedy opowiadasz historie Czarnym, często są one stereotypowe i nie jest to tak naprawdę nasza życiowa prawda, a my zadajemy sobie pytanie, kto opowiedział To historia? I ustawiła się kolejka kobiet i mężczyzn [at the festival] po prostu powiedzieć: „Dziękuję za to i dziękuję za opowiedzenie mojej historii”. Naprawdę związali się z każdą dziewczyną i chcieli tylko powiedzieć, że są pełni wdzięczności, że powiedziano to w bardzo piękny i humanitarny sposób”

W październiku filmowcy przywieźli Córki na inaugurację Festiwal Filmowy w San Quentin w Kalifornii było to pierwsze tego typu wydarzenie zorganizowane za murami ośrodka rehabilitacyjnego o zaostrzonym rygorze.

„To było niesamowite” – wspomina Rae. „To był jeden z najwspanialszych dni w całym moim 10-letnim doświadczeniu z Angelą. Siedziałem na środku widowni, a po mojej prawej stronie pan, który nie widział swojej córki od 30 lat, i pan po mojej lewej stronie [who hadn’t seen his daughter in] osiem lat i oboje pozwolili sobie po prostu płakać. Rozmawiali ze mną i mówili: „Wow, to jest takie intensywne”, po prostu przytulili nas i podziękowali… To był jeden z najwspanialszych momentów — moje serce trząsło się przez cały pokaz”.

Dokument zdobył Nagrodę Publiczności oraz Nagrodę im Nagroda Festiwalu dla Ulubionych na Sundance i jest nominowany do trzech nagród na nadchodzącej edycji Wyróżnienia dla oka kinaw tym za wybitne osiągnięcie w kręceniu filmów fabularnych literatury faktu i wybitne osiągnięcie w debiucie fabularnym. Film przyciągnął wybitnych zwolenników, wśród nich aktorkę Kerry’ego Waszyngtona i filantrop Jessiki Seinfeldktórzy dołączyli do projektu jako producenci wykonawczy.

„Jessica Seinfeld była niesamowicie niesamowita” – zauważył Patton IDFA. „I oczywiście dzięki Fundacji Good+ sama jest bardzo świadoma pracy ruchowej”.

Zdobywca nagrody Emmy, Washington, przyjechał do Sundance, aby pomóc w odsłonięciu filmu; jej praca dla Córki a przyczyna tego zjawiska przybierała różne formy.

„Zrobiła więcej niż tylko podstemplowała swoje imię, powiedziałbym tak! I zrobił coś więcej niż tylko przyjście na premierę w Sundance” – skomentował Patton. „Jej wsparcie dla dziewcząt, fundusz edukacyjny, który z nimi założyliśmy i naprawdę uwielbiamy pracować z jej zespołem, a zwłaszcza z Maggie [Kretzmer] z Ulica Simpsona [Washington’s production company]w którym Kerry utworzyła już zespół osób, które zamierzają zrobić coś więcej niż tylko kręcić filmy, ale dopilnują, aby miały one wpływ i że mamy ciągły wsparcie. Kiedy mówię o ciągłym wsparciu, mam na myśli cotygodniowe spotkania, upewniając się, że otwierają one drzwi dla dziewcząt, organizacji i zmiany polityki, o której wiemy, że musi nastąpić około [prison] praktyk dotyczących wizytacji i naprawdę regularnego meldowania się. Zapewniamy także nowe możliwości dziewczętom, które mogą być zainteresowane filmem, dziewczętom, które mogą być zainteresowane aktywizmem społecznym i po prostu mogą naprawdę zapewnić im takie wsparcie”.

W Amsterdamie Rae opowiedziała nam, jak to jest intensywnie podróżować, pracując nad filmem, który stał się mocnym kandydatem do Oscara.

„To po prostu taka przejażdżka… Fale są duże” – powiedziała. „Sprzedaż filmu była ekscytująca, a potem oddajesz swoje dziecko, więc jest to skomplikowane. A potem robimy montaż dla Netflix, ale oni byli świetnymi partnerami. To był zupełnie inny etap pracy twórczej nad filmem podczas festiwali. Teraz najbardziej podoba mi się to, że po prostu świętujemy ten film. To taki film, którym uwielbiamy dzielić się z widzami, rozmawiać w przestrzeniach i komunikować się”.

Rae dodała: „Bardziej niż kiedykolwiek uważam, że ten film jest naprawdę ważny i to było kilka tygodni pełnych emocji. Próbuję tylko podkreślić, że to naprawdę wyjątkowy czas.