Prawie 30 lat później, Dane Cooka wciąż ubolewa nad tym, że zmarnował szansę na wielkość komedii skeczowej.
Komik przyznał, że „zdecydowanie czuł, że się zawiodłem”, gdy niedawno zastanawiał się nad pominięciem przesłuchania Sobotnia noc na żywo na początku swojej kariery po ataku paniki na zewnątrz budynku.
„W drodze na przesłuchanie o godz SNLmiałem pełny atak paniki” – powiedział Cook w programie Lataj na ścianie podcast. „Usiadłem na ławce przed Rockefeller Plaza. I nie wszedłem. Właściwie zadzwoniłem do mojego menadżera. Powiedziałem… „Nie mogę tego zrobić”. A on na to: „Dlaczego? Wszyscy na ciebie czekają. Chcą cię zobaczyć. Szukają czegoś, co wypełni tę pustkę.”
Powiedział, że był obserwowany podczas niektórych jego stand-upów wkrótce po odejściu Adama Sandlera NBC skecz komediowy z 1995 roku. „I schrzaniłem tego dnia” – wspomina Cook.
„Wiedziałem też od kilku znajomych, którzy brali udział w programie, że był to bardziej konfrontacyjny charakter, a ja byłem wtedy bardzo beta” – dodał. „I pomyślałam, że nie będę w stanie walczyć o skecze. Wiesz, ledwo mogę wydać zamówienie na jedzenie… dla kelnera w porze lunchu. Nie będę w stanie przetrwać SNL.”
Chociaż Cook nigdy nie dostał się do obsady SNLDwukrotnie był gospodarzem programu, w 2005 i 2006 roku.
Po swoim debiutanckim albumie komediowym Szkodliwy w przypadku połknięcia w 2003 roku Cook zasłynął z ról w kilku komediach, m.in Czekanie… (2005), Pracownik Miesiąca (2006), Powodzenia Chucku (2007) i Dziewczyna mojego najlepszego przyjaciela (2008).
